ابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد صاعدی اصفهانیآل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندانهای علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان میباشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوقالعادهای در شهر داشتهاند. یکی از شخصیتهای این خاندان، ابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد بن محمد هروی است. ۱ - معرفی اجمالیابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد بن محمد هروی، از هرات بود و به حافظ ابوالعلاء شهرت داشت. عمرش را در فراگیری دانش گذراند. در هرات از بزرگان آن زمان احادیث بسیار شنید و مطالب فراوان نوشت. پس از آن کتابهای مسند را خواند و آنگاه به نیشابور رفت و در آنجا دانش خود را تکمیل کرد. در سالهای پس از آن به حج رفت و در راه سفر از بزرگان عراق و حجاز دانش آموخت و دیگربار به نیشابور آمد و در آن شهر مجلس درس برپا کرد. سرانجام به هرات بازگشت و در آنجا به تربیت شاگردان و آموزش آنچه آموخته بود، پرداخت. [۱]
فارسی، عبدالغافر، تاریخ نیشابور، ص۴۰۵.
۲ - پانویس
۳ - منبعمهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲. دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹. ردههای این صفحه : آل صاعد | عالمان اصفهان | عالمان اصفهان سده پنجم(قمری) | عالمان ایران | عالمان ایران سده پنجم(قمری) | عالمان سده پنجم(قمری)
|