زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد صاعدی اصفهانی





آل صاعد یا صاعدیان، یکی از خاندان‌های علمی و روحانی حنفی مذهب در اصفهان می‌باشند که از قرن پنجم تا دهم هجری، قدرت و ریاست فوق‌العاده‌ای در شهر داشته‌اند. یکی از شخصیت‌های این خاندان، ابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد بن محمد هروی است.


۱ - معرفی اجمالی



ابوالعلاء صاعد بن سیار بن محمد بن محمد هروی، از هرات بود و به حافظ ابوالعلاء شهرت داشت. عمرش را در فراگیری دانش گذراند. در هرات از بزرگان آن زمان احادیث بسیار شنید و مطالب فراوان نوشت. پس‌ از آن کتاب‌های مسند را خواند و آنگاه به نیشابور رفت و در آنجا دانش خود را تکمیل کرد. در سال‌های پس‌ از آن به حج رفت و در راه سفر از بزرگان عراق و حجاز دانش آموخت و دیگربار به نیشابور آمد و در آن شهر مجلس درس برپا کرد. سرانجام به هرات بازگشت و در آنجا به تربیت شاگردان و آموزش آنچه آموخته بود، پرداخت.
[۱] فارسی، عبدالغافر، تاریخ نیشابور، ص۴۰۵.


۲ - پانویس


 
۱. فارسی، عبدالغافر، تاریخ نیشابور، ص۴۰۵.


۳ - منبع


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۷۲.    
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل صاعد»، شماره۴۲۹.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.